- You are here:
- Home »
- Drijfkaarsen »
- Drijfkaarsen
Drijfkaarsen
Drijfkaarsen voor de juiste sfeer
Inhoudsopgave
Drijfkaarsen zijn kaarsen maar met iets extra’s ze kunnen namelijk drijven op het water. Drijfkaarsen zijn daarom extra sfeervol en worden als nog romantischer gezien dan de gewone kaars. Het voordeel van een drijfkaars is dat je geen houder nodig hebt voor de kaars zelf, wel een houder voor het water natuurlijk maar hiervoor kun je bijvoorbeeld een vaas of glas gebruiken. Water en licht de combinatie is fascinerend dus wil je echt een leuke en vooral romantische sfeer bereiken is de drijfkaars de ideale manier. Voor we het verder over de drijfkaars gaan hebben is het misschien leuk een stukje te weten te komen over wat een kaars precies is, hoe deze werkt en waar de kaars vandaan komt. Lees snel verder en kom alles te weten over het maken en gebruik van kaarsen door de eeuwen heen.
Wat is een kaars
Een kaars is een brandbaar stukje touw omringt
door was of een andere brandbare substantie zoals bijvoorbeeld talg, een kaars
geeft licht en in sommige gevallen ook geur af. Kaarsen worden ook als
warmtebron gebruikt en soms ook om de tijd bij te houden.
Mensen die kaarsen
maken worden kaarsenmakers genoemd. Er zijn verschillende uitvindingen gedaan
ter bevordering van het vasthouden en op zijn plaats houden van kaarsen van
simpele tafel kaarshouders tot rijk versierde kaarsenhouders en kroonluchters.
Hoe werkt een kaars
Om een kaars aan te steken gebruik je een vlam, met deze vlam ontsteek je het touw welke smelt en een klein deel van de brandstof meestal was laat verdampen. Zodra de was verdampt en zich mengt met de zuurstof in de lucht ontstaat er een constante vlam. De vlam produceert genoeg hitte om de kaars zelfstandig in brand te houden. De hitte smelt de top van de kaars, de brandstof welke doordat deze smelt zich optrekt naar de top van het touw. Hier ontmoet de brandstof de vlam, langzaam verbrand het touw volledig in een periode waarin de kaars blijft branden tot deze volledig is vergaan. Tijdens de periode van het opbranden van de was word de kaars steeds korter, delen van de was die geen vergassing ondervinden worden weg gebrand door de vlam. Doordat het touw zich in het midden van de was bevind brand alleen het bovenste deel waardoor de kaars geleidelijk opbrand. Soms is het touw lang en dient deze ingekort te worden om voor een goede geleidelijke ontbranding te zorgen. Hiervoor zijn speciale scharen ontwikkeld die in de 20e eeuw vaak in combinatie met een kaarsendover gebruikt werden. Een kaarsendover is een kapje vaak van ijzermengsels op een stok ook wel arm welke tevens van ijzermengsels of soms ook van hout gemaakt is. Door het kapje over de vlam te houden stopt de zuurstoftoevoer voor de vlam en dooft de kaars. In moderne kaarsen word het touw vaak zo gemaakt dat het zich buigt bij branding waardoor knippen niet meer nodig is in tegenstelling tot bij de oudere kaarsen.
Geschiedenis van de kaarsmakerij
Voor de uitvinding van de kaars gebruikte mensen olie lampen welke een stukje touw of stof hadden welke in een olie gelegd werden en aangestoken. Olie lampen lekte vaak en het stukje touw of stof moest met de hand verlegt worden. De Romeinen begonnen met het maken van kaarsen van talg rond het jaar 500 voor Christus. Europese kaarsen uit de oudheid werden gemaakt van verschillende vormen van natuurlijk vet, talg en was. In antiek Rome werden kaarsen gemaakt van talg door de zeer hoge prijs van bijenwas. Er zijn aanwijzingen dat de oude Grieken ook gebruikt maakten van kaarsen maar dit is nooit met zekerheid vastgesteld, de eerste kaarsen die bewaard zijn gebleven komen uit China gemaakt van het vet van de walvis omstreeks 200 voor Christus. Ook blijken er aanwijzingen te zijn voor het gebruik van kaarsen in Egypte tot wel 3000 voor Christus.
De kaars in de middeleeuwen
Gedurende de middeleeuwen gebruikte men vaak kaarsen van talg. Tijdens de 13e eeuw werd in Frankrijk en Engeland het maken van kaarsen een vakmanschap gedaan door gildes. De kaarsenmakers gingen van huis naar huis om vet van de keukens te gebruiken om kaarsen van te maken of ze maakte zelf kaarsen die ze verkochten in kleine winkeltjes. Bijenwas kaarsen branden beter zonder rokerige vlam in vergelijking met kaarsen van galg. De bijenwas kaarsen waren daarom prijziger dan de andere soorten kaarsen. Slechts weinig mensen konden de bijenwas kaarsen aanschaffen maar deze werden wel veel in kerken gebruikt.
Kaarsen in de 18e en 19e eeuw
In de 18e en 19e eeuw werden kaarsen gemaakt van een wasachtige substantie gemaakt van het sperma van de walvis, de kaars branden langer en gaf geen vieze geur af. Later werd gebruik gemaakt van colza en raapolie welke de prijs van de kaars naar beneden drukte. Eind 19e eeuw werd Price’s Candles de grootste producent van kaarsen ter wereld. Door industrialisatie werden kaarsen massaal geproduceerd in fabrieken. In Manchester vond men een machine uit die kaarsen op semi automatische wijzen kon maken. De machine maakte zo een 1500 kaarsen per uur. Hierdoor werden kaarsen steeds meer beschikbaar voor de massa. Kaarsenmakers begonnen de kaarsen te maken met plat katoen in plaats van gedraaide touwen waardoor de vlam gelijkwaardiger bleef en men de kaarsen niet meer hoefde bij te knippen. Paraffine was kaarsen werden rond 1850 uitgevonden. De witte was stonk minder en branden beter dan de talg was kaarsen. Door uitvinding van stoom distillatie einde 1800 konden er kaarsen gemaakt worden van huidvet, botvet, vis olie en industriële vetten. Sinds de uitvinding van kerosine lampen nam het gebruik van kaarsen pas drastisch af en werden rond 1879 kaarsen voornamelijk decoratief gebruikt.
Gebruik van kaarsen
Voor de uitvinding van elektriciteit werden kaarsen en olie lampen voornamelijk gebruikt voor het creëren van licht. In gebieden zonder elektriciteit gebeurt dit nog steeds. Tot de 20e eeuw waren kaarsen vooral in Noord-Europa populair, in Zuid-Europa werden vaker olielampen gebruikt. In de moderne tijd worden kaarsen vaak gebruikt voor de geur door middel van geurkaarsen of puur voor sfeer die vaak als romantisch word beschreven. Bij uitval van elektriciteit gebruikt men vaak kaarsen als tijdelijk vervangende lichtbronnen. Ook voor ritueel gebruik gebruikt men vaak kaarsen. Vroeger werden kaarsen ook vaak gebruikt om de tijd te meten, de kaarsen hadden vaak strepen om tijdvlakken aan te duiden. De Chinese Song Dynastie gebruikte kaarsen als klok. In de 18e eeuw gebruikte men kaarsen met gewichten erin, als deze opbranden vielen er gewichten uit die een geluid maakte om zo de tijd aan te geven. In dagen voorafgaande aan de Kerst gebruikt men vaak kaarsen die symbool staan voor een dag de adventskaarsen.
Waar worden kaarsen van gemaakt
Tegenwoordig worden kaarsen vaak gemaakt van Hydrocarbon C31H64 een vorm van paraffine was. Voor het grootste deel van de geschiedenis werden kaarsen voornamelijk van galg gemaakt of van bijenwas. Sinds 1800 van het sperma van de walvis, dierlijke vetten en plantaardige vetten. De paraffine was waarvan ze nu kaarsen maken komt van petroleum. Kaarsen worden en werden ook gemaakt van bijenwas, gel en planten. De grote en brandsnelheid hangt het meest af van het touw wat gebruikt word.
Licht en temperatuur
Kaarsen geven tegenwoordig ongeveer 80 watt hitte en branden met een felheid van 13 lumen. De 13 lumen staan gelijk aan de oude maat van 1 candela wat 1 kaars inhield. Met lumen kan echter nauwkeuriger gemeten worden hoeveel licht een kaars precies geeft. De temperatuur van een kaars in het blauwe gedeelte van de vlam is ongeveer 1400 graden Celsius het blauwe gedeelte van de vlam is echter maar heel klein. De vlam zelf brand op ongeveer 1000 graden Celsius.
De soorten kaarsen
Kaarsen zijn er in verschillende soorten. Van ceremoniële kaarsen denk aan kaarsen voor in de kerk, grafkaarsen, geboorte kaarsen, geurkaarsen, drijfkaarsen, waxinelichtjes, stompkaarsen en tafelkaarsen.
Geur drijfkaarsen
Geur drijfkaarsen zijn kaarsen waarbij aan de was geurende bestandsdelen zijn toegevoegd. Deze geven bij ontbranding geur af. De geur komt van zogenaamde geurpillen, deze mengt men met de was tijdens het maken van de kaars. Citroen word vaak toegevoegd in geurkaarsen ter bestrijding van insecten voornamelijk muggen. Dennen, roos en appel zijn ook veel gebruikte geuren in kaarsen.
Drijfkaarsen
Drijfkaarsen zijn kaarsen die dusdanig vormgegeven zijn dat deze stabiel blijven drijven op het water. Alle kaarsen drijven maar bij drijfkaarsen is de kaars zo gemaakt dat de draad boven het wateroppervlak blijft waardoor de vlam niet door het water word gedoofd. De kaarsen worden als erg romantisch gezien doordat het licht van de kaars weerspiegeld op het water. Tegenpolen trekken elkaar aan zegt men, dit is zeker waar voor water en vuur de drijfkaars is hier het ideale voorbeeld voor.
Waar drijfkaarsen te gebruiken
Drijfkaarsen gebruik je waar er water is, vaak worden ze in een ovale vaas gebruikt zodat meerdere kaarsen in een basin van water voor sfeer kunnen zorgen. De kaarsen worden ook vaak in glazen met water gebruikt zodat je de kaarsen gemakkelijk op verschillende plekken kan gebruiken. Door de hoogte van het water af te stellen kun je ook simpel een unieke ervaring creëren. Populair is ook het plaatsen van de kaarsen in zwembaden of vijvers, belangrijk is wel dat het geen bewegend water betreft. De kaarsen kunnen met bewegend water omslaan waardoor ze niet volledig opbranden. Erg romantisch is ook het gebruik van de kaarsen in een bad, let wel goed op je haar aan deze vorm van gebruik zitten wel wat risico’s maar als je er oplettend mee om gaat kun je het baden extra bijzonder maken.
Hoe worden drijfkaarsen gemaakt
Drijfkaarsen worden gemaakt op dezelfde manier als normale kaarsen, het voornaamste verschil is dat de drijfkaarsen dusdanig van vorm zijn dat ze stabiel drijven. De kaarsen zijn vaak rond of ovaal en plat en breed in tegenstelling tot hoog. De onderkant is licht bol zodat de kaars om en nabij de halve hoogte blijft drijven. Sommige kaarsen hebben kleine gewichten zodat ze hoger kunnen worden gemaakt boven het wateroppervlak. Dit is het geval bij sommige bootvormige kaarsen.
Vormen van drijfkaarsen
Vaak zijn drijfkaarsen rond of ovaal maar ook natuurlijke vormen worden vaak gebruikt. Kaarsen in de vorm van rozen, eenden en lelies zijn populair. Kaarsen in de vorm van boten en schepen komen ook voor. De meeste drijfkaarsen hebben een punt waarop de kaars brand, grote exemplaren hebben soms meerdere punten waarop de kaars branden kan. De gangbare afmetingen van drijfkaarsen liggen tussen de 3 en 5 cm breed. Voor zwembaden en vijvers worden vaak grotere kaarsen gebruikt.
Hoeveel kaarsen voor de juiste sfeer
In een glas plaatst men vaak 1 drijfkaars, in kommen en vazen meestal 3 tot vijf voor grotere wateroppervlakten zoals vijvers en zwembaden gebruik je meer kaarsen. In een zwembad al snel 70 tot 100 voor het creëren van een waar spektakel op het water.
Geurdrijfkaarsen
Er zijn ook drijfkaarsen die tevens geurkaars zijn. Deze kaarsen worden net als normale geurkaarsen gemaakt door geurpillen op te lossen in de was. Bij verbranding komt de geur vrij wat zorgt voor een aromatiserende werking. Deze kaarsen worden vooral gebruikt waar de kaarsen binnen gebrand worden, buiten blaast de wind de geur vaak weg voordat je ervan kan genieten.
Kleur van de kaars
De kleur van drijfkaarsen is vaak anders dan de witte kleur van gewone kaarsen dit zodat de kaars extra opvalt in het water. Veel voorkomende kleuren zijn rood en groen maar ook paars of Orange komen vaak voor. De keur kan ook de geur aangeven, dit is niet altijd het geval maar wel vrij gebruikelijk. Denk aan rode kaarsen met rozengeuren en gele met citroengeuren. Tevens zijn er ook kaarsen met meerdere kleuren of kaarsen die tijdens het branden van kleur veranderen. De kleurverandering treed op doordat er verschillende lagen was over elkaar gebruikt zijn bij het maken van de kaars.
Waar moet je op letten bij het gebruik van kaarsen
Omdat kaarsen een vlam hebben is het belangrijk ze uit de buurt te houden van brandbare objecten zoals gordijnen, planten en hout. Kaarsen zijn erg mooi en sfeervol maar ook enigszins risicovol. Om veilig van kaarsen gebruik te maken is het goed te weten de kaarsen nooit dicht bij een warmtebron te plaatsen, afstand te houden tussen de kaarsen en kaarsen altijd te doven na gebruik. Let ook op dat bij sommige kaarsen voornamelijk geurkaarsen extra ventilatie vaak wenselijk is.
De vele mogelijkheden met Drijfkaarsen
Door het blog te hebben gelezen weet je nu wat de mogelijkheden met Drijfkaarsen zijn. Te veel om op te noemen. Kom daarom snel naar onze webwinkel om verdere inspiratie op te doen zodat je snel je keus kunt maken en kan gaan genieten van deze kaarsjes met een aparte vorm. Weet ook dat er bij grotere afnames een leuke staffelkorting geldt.